Reisverslag Weimar - Archief LMK

11 oktober 2008

Na het ontbijt vertrokken we richting Erfurt, waar we een rondleiding kregen.
Erfurt bleek een zeer oud stadje te zijn met veel bezienswaardigheden. Een van de rondleiders betrok vrouwelijk schoon in zijn uitleg over de geschiedenis van Erfurt. Vooral zijn uitleg "hoe zij zich voelden" omgezet naar "hoe het voelde" maakte indruk.
Na deze excursie vertrokken wij naar de kazerne, waar we ons omkleeddden en vervolgens ging het richting Weimar. Het vinden van een parkeerplaats voor de bus was nog wel een probleem, maar uiteindelijk werd dat opgelost.
Lopend gingen wij op weg naar het Jugendheim aan de Goetheplatz.
Het was druk mede vanwege de Stadtlauf, een marathon en een recreatieve wedstrijd. Ook het weer werkte mee het was zonnig en bijna geen wind.

De koorleden overbrugden de tijd tot aan het optreden door het bezoeken van de Zwiebelmarkt en/of het zitten op een terrasje.
Omdat de Stadtlauf uitliep konden we later op het podium als geplanned.
Ook was het podium erg klein, zodat het koor erg op elkaar gepakt stond.
Het Soesterberglied klonk weer als vanouds, en het plein stond redelijk gevuld met publiek, zo′n 300 personen, dus werd het een leuke voorstelling.
Ons programma werd ingekort, maar het succes bij het publiek groeide naarmate er meer dynamiek in de nummers kwam. Er werd enthousiast meegeklapt met Kalinka en de Fliegermarsch leverde een groot applaus op.
Het klapstuk, Finale, werd aandachtig beluisterd en toen het Glorie, glorie Halleluja klonk was op de gezichten van het publiek te zien dat men genoot.
De toegift werd zeer geappricieerd en uit het applaus bleek wel dat men genoten had en uit de reacties achteraf bleek dat men het jammer vond dat het toch relatief kort had geduurd.

De avond maaltijd verliep een beetje hectisch en niet iedereen heeft evenveel van het eten gehad maar dat werd door de staf van Bon Ami netjes opgepakt en uiteindelijk heeft iedereen voldoende te eten gehad.
Om 21.00 uur zijn we weer teruggekeerd naar de kazerne.
In de nazit in de compagniesbar bleek het bier al gauw op. En het was zaterdag, dus aanvulling was een probleem, dus is een ieder maar naar bed gegaan.

12 oktober 2008

Na het zeer goed verzorgde ontbijt gingen we weer richting Weimar.
We moesten nu op een ander podium optreden op de Theaterplatz en veel vroeger, 13.00 uur.
Na het inzingen, want daar probeert Henk zich strikt aan te houden, ging het door een mensenmenigte richting podium. Aan de reacties van de mensen merkten we wel dat zo′n in ganzenpas lopend koor toch wel indruk maakt.
Het podium had meer ruimte en een verhoging voor de achterste rijen.

Het was wederom mooi weer en het plein was gevuld met zo′n 600 personen.
Ook nu gingen we weer van start met het Soesterberglied, en wederom was aan het publiek te zien dat men ons optreden en dat van de Drumfanfare zeer op prijs stelde.
Ook nu werd weer afgesloten met de drie nummers, Kalinka, Fliegermars en Finale. En ook nu vond het publiek het jammer dat wij gestopt waren. Na afloop werden meerdere koorleden door omstanders gecomplimenteerd over het optreden.

De rest van de middag kon worden besteed aan het bezoeken van de Zwiebelmarkt, en inderdaad er waren legio stalletjes waar allerlei attributen met uien werden verkocht.
Het avondeten bestond uit soep, broodje(s) en braadworst. Of dit de echte Thüringer bratwurst was is mij niet duidelijk geworden.
Na aankomst op de kazerne hebben we ons nog enige tijd vermaakt op de kegelbaan.

13 oktober 2008

De rondleiding op een Duitse kazerne ging niet door en als alternatief gingen we ′s ochtends naar Erfurt, waar we enige uren hebben doorgebracht.
Na de lunch gingen we naar een andere tamelijk haveloze kazerne, waar we de nummers voor donderdag met het Wehrbereichsmusikkorps III hebben doorgenomen.
Gelukkig had het orkest een gerenoveerd gebouw, de repetitie verliep nagenoeg vlekkeloos.
Hierna zijn we weer in Erfurt afgezet om daar enige uurtjes door te brengen.

Na het avondeten gingen we naar Weimar, waar we een benefietconcert hebben gegeven in de Herderkirche ten bate van de Freiheitsglocke.
Het inzingen verliep op een paar kleine haperingen na probleemloos.
Voordat het concert begon moesten een aantal koorleden nog naar het toilet, en dat was enigzins moeilijk te vinden.
Het concert verliep goed, onze dirigent gaf aan het aanwezige publiek uitleg over de door ons te zingen nummers. Alleen het was jammer dat er zo weinig publiek was, ongeveer 60 personen. Wel was de Oberbürgemeister aanwezig, maar dat heeft toch niet geleid tot een volle kerk.

De kerk had een zeer goede akoestiek dus alle ingrediënten voor een goed concert waren aanwezig. Onze dirigent vond achteraf dat het optreden toch niet helemaal aan zijn verwachtingen voldeed, het koor kreeg een zesje terwijl een acht tot de mogelijkheden had gehoord.
Het publiek was wel enthousiast, een van de koorleden, volgens eigen zeggen de beste bas, had een dirigent van mannenkoren uit Zwitserland gesproken die zeer enthousiast was. Hij was zeer lovend over het á capella zingen.

14 oktober 2008

Na het ontbijt vertrokken we per bus naar Arnstadt, een van de oudste steden van Thüringen.
Hier kregen we een rondleiding langs de ruïne en een aantal maquettes van de stad.
Na de koffie hield onze rondleider Dr Rüllemann Jahn een gloedvol verhaal over het leven van Johann Sebastian Bach in Arnstadt. Want dit stadje laat niets na om met Bach aan de weg te timmeren.

Na de lunch gingen we naar het interneringskamp Buchenwald. In dit kamp werden min of meer zonder vorm van proces mensen opgesloten. De omstandigheden waren erbarmelijk maar de gevangenen konden het overleven, want het was geen vernietingskamp maar een werkkamp. Niettemin waren er veel gevangenen die het niet hebben overleefd.
De rondleiding was indrukwekkend en iedereen liep toch met bepaalde gedachten naar de bus.

′s Avonds gingen we naar de citadel van Erfurt, o.l.v. de gidsen hebben we met fakkels in de hand het gangenstelsel in het verdedigingswerk gevolgd.
Ook hebben we het bijbehorend museum bezocht.

15 oktober 2008

Vroeger dan anders, 08.30 uur vertrokken we per bus naar Unterweiszbach, waar we in Lichtetalbahn stapten.
Hiermee gingen we de stuwdam van Leibis/Lichte bekijken. Het ging af en toe steil omhoog en het treintje mocht over de stuwdam rijden omdat de motor op plantenolie liep.
Onderweg kregen we de nodige uitleg over het ontstaan en het doel van het stuwmeer. Het verzorgt de drinkwatervoorziening van een groot deel van Thüringen, in de omgeving van het meer mag dan ook bijna niets om verontreiniging te voorkomen.

′s Middags gingen we naar Obstfelderschmiede, waar we met een kabeltreintje omhoog gingen, in Lichtenhain stapten we over in een electrisch treinje naar Cursdorf. Hier hebben we enige tijd rondgekeken. Door de gebruikte materialen voor de huizen, leisteen, maken de huizen een nogal sombere indruk. Andere kleuren dan wit en leigrijs worden bijna niet gebruikt.

′s Avonds zouden we gaan eten in het OHG (OffizierHeimGesellschaft), maar om onduidelijke redenen, er zouden manschappen en onderofficieren lid van ons koor zijn, werd het verplaatst naar het Mannschaftsheim.
Het bier en het eten smaakten er niet minder om.

16 oktober 2008

Na een lange busrit, ongeveer anderhalf uur, kwamen we aan in Saalfeld.
Waar we de Feengrotten bezocht hebben. Wij dachten eerst dat het om een veengrot ging, maar al snel werd het duidelijk dat in deze grotten feeën zijn verschenen.
Het is een oude mijn waar vroeger aluin werd gewonnen. De gangen zijn nogal vochtig en ter bescherming van de kleding kregen we een soort pij aan/om.
Ook werd gewaarschuwd dat de vallende druppels een brandend gevoel in de ogen konden veroorzaken.
Op sommige plaatsen waren de gangen maar 1,70 m hoog en ook nog erg smal.
In de "kamers" waren stalactieten en stalagmieten te zien, ofwel het waren druipsteengrotten.
In een van deze kamers hebben wij een lied gezongen, het Soldatenlied en dat klonk echt wel zoals bleek van de mede-bezoekers.
In de laatste werd een soort lichtshow gegeven, waarbij "Die Nacht" van Schubert werd gespeeld. Door menig koorlid werd dit meegezongen, danwel meegeneuried.

′s Middags zouden wij nog een rondleiding krijgen, maar onze dirigent had er bij de reisleider op aangedrongen dat een rustmiddag voor een concert toch wel belangrijk was.

Na het eten gingen we op weg naar Wechmar-Günthersleben.
De inrichting van het podium had wat problemen gegeven, een niet-doorgaan van het concert hing in de lucht. Maar uiteindelijk was het nog goed gekomen.
Door een misverstand was de oude begintijd op de affiches gekomen en zat het publiek veel te vroeg in de zaal, van inzingen is dan ook niets gekomen.
Toen Generalmajor Johann G. Oppitz, Befehlshaber im Wehrbereich III, aanwezig was kon het concert beginnen.

Om de beurt speelde een van de drie kwintetten van de kapel en zong het Luchtmacht Mannenkoor. Onze dirigent gaf van tevoren een toelichting bij de liederen.
Het publiek, slechts 63 personen waren aanwezig, was zeer enthousiast.
De laatste nummers, Kalinka, en Fliegemarsch maakten veel induk op het publiek, die enthousiast reageerden.
Hierna werden er enige toespraken gehouden en werden er geschenken uitgedeeld. Onze gastheer Generalmajor Oppitz gaf aan dat hij zeer onder de indruk was van ons koor en vooral de wijze waarop de Fliegermarsch werd uitgevoerd had hij nog niet eerder meegemaakt.
Tenslotte werd het programma afgesloten met de welbekende Finale, het publiek was zo enthousiast dat onze dirigent, zeer tegen zijn gewoonte in, na de normale toegift, ook nog de Fliegermarsch liet uitvoeren.
Na de koffie met Kuchen gingen we weer terug naar de kazerne.

17 oktober 2008

Na het ontbijt, werden we verrast door een bezoek van Generalmajor Oppitz, die ons nogmaals kwam bedanken.
Ook onze begeleider Stabsfeldwebel Leonhardt werd in het zonnetje gezet. Na de plichtplegingen gingen wij huiswaarts.
Onderweg werd een aantal keren gestopt voor een sanitaire- en koffiestop.
Tegen vijven bereikten we Elten, waar we in Het Oude Posthuis het avondeten hebben gebruikt, zeer goed verzorgd.
Daarna gingen we naar Soesterberg, waar we omstreeks 19.25, zoals gepland aankwamen.

Hulde Heren Chauffeurs, en niet te vergeten Gé Rietveld.

Opsteller: Riemer Smallenbroek

optredens 2008